De coronacrisis en een toekomstbestendige textielsector: 3 vragen
opinie 7 april 2020
Wat betekent de coronacrisis voor toekomstbestendige ondernemers? In deze serie duiden onze experts wat de crisis betekent voor zijn of haar sector, wat je nu kunt doen en of er ook kansen liggen.
1. Wat betekent de coronacrisis voor de textielsector?
Het virus laat vooral zien dat we kwetsbaar zijn. De globalisering heeft ons allemaal veel gebracht, maar corona toont aan dat we tegen grenzen aanlopen. Ook in de textielsector, waarin zo’n beetje alles van stoffen tot naaiwerk is uitbesteed aan verre landen. Een duidelijk voorbeeld is de paniek rondom mondkapjes. Die zijn niet voorradig hier waardoor we eerst weer hele processen in China moeten opstarten.
Hoewel we nu ineens van alles organiseren om hier mondkapjes te maken is het natuurlijk wel opvallend dat we daar nauwelijks op zijn voorbereid. Het is het gevolg van hoe we ons economisch systeem hebben ingericht. En als we al weten hoe we moeten spinnen of weven is de juiste, gecertificeerde stof hier weer niet aanwezig. Wat dat betreft is dat wat er nu met mondkapjes gebeurt, exemplarisch voor de hele textielsector. We zijn te afhankelijk geworden en dat wordt nu griezelig blootgelegd door een virus.
En dan heb ik het nog niet gehad over de mogelijke faillissementen die gaan vallen. Ik weet zeker dat er straks weer een paar merken minder in onze winkelstraten te vinden zijn. Of denk ook even aan de werkloze fabrieksarbeiders in de productielanden die hun orders gecanceld zien.
2. Wat voor maatregelen kunnen ondernemers nemen?
Veel textielondernemers zitten nu met een grote, onverkochte voorraad. Volgens mij is het nu zaak om te kijken wat je daar nog mee kunt. Denk aan het samenwerken met kledingbibliotheken waar mensen kleding huren in plaats van kopen. Of aan onze Coronahulp Community waarop je jouw onverkochte voorraad kunt aanbieden voor een goede bestemming in deze tijd. Het kan dus inspireren tot nieuwe (circulaire) businessmodellen.
Wat de crisis ons ook brengt is dat ineens blijkt dat we ook op afstand en digitaal prima met elkaar kunnen samenwerken. Er bloeit een enorme creatieve en innovatieve kracht waar ik wel blij van word. Opeens worden er oplossingen gevraagd die er voorheen niet waren. Oplossingen die we bovendien razendsnel kunnen inzetten als het moet. Laten we dit moment aangrijpen om die creativiteit – ook na de crisis – blijvend in te zetten voor de verduurzaming van de textielsector.
3. Zie je ook kansen op het vlak van de overgang naar een nieuwe economie? Zo ja, welke?
De crisis dwingt ons op een andere manier naar onze eigen business te kijken, naar ondernemerschap en naar de rol van aandeelhouders. Zoals je wellicht eerder las, zijn we bij MVO Nederland met verschillende bedrijven bezig om te werken aan een circulaire textielketen. Dit kan het moment zijn om opnieuw te kijken naar businessmodellen: welke virgin materialen kun je vervangen voor gerecycled? Of inclusiviteit: hoe kun je je keten zo inrichten dat je risico’s niet eenzijdig afwentelt?
Maar ik denk ook aan het ontwikkelen van meer radicale innovaties zoals textiel produceren met een 3D-printer. Een Tilburgs ziekenhuis haalde de ventielen voor zuurstofmaskers al uit zo’n printer. Wie weet kunnen we het nog voor veel meer zaken gebruiken, zoals mondkapjes. De technologie is er. Nu de uitvoering nog.
Wat mij opvalt is dat de aandeelhouders nu erg stil zijn en de kosten elders worden neergelegd. Hoe lang accepteren we dat nog? Net als dat banken sinds de vorige crisis een stresstest moeten ondergaan, lijkt me dat voor de textielsector ook geen overbodige luxe. Want na deze crisis, is het wachten op de volgende. Nu is het moment voor fundamentele vernieuwing.
